Intymne wyznanie nastoletniej "dziewczynki w czerwonym płaszczyku". Autorka odkrywa w niej nowy, do tej pory skrywany, fragment historii swojego życia. To opowieść o niezwykle emocjonalnej więzi cĂłrki z matką, o dojrzewaniu nastolatki, miłości, samotności i cierpieniu.Punktem wyjścia jest odkrycie przez cĂłrkę romansu matki z żonatym mężczyzną. Roma, dojrzewająca nastolatka, czuje się przez matkę zdradzona. Przeraża ją cielesność i zmysłowość miłości, szpieguje więc matkę, aby uniemożliwić ten związek, ale też by poznać nieznane oblicze najbliższej jej osoby. Niezgoda na rzeczywistość jest w Romie tak wielka, że prowadzi ją do anoreksji. Autorka śmiało i szczerze po raz pierwszy opowiada o tym doświadczeniu i walce z pragnieniem śmierci.

Osnute na autentycznych wydarzeniach opowieści tworzą kalejdoskop przeżyć i doświadczeń Autorki jako kobiety, artystki, ŻydĂłwki, obcej w wielkim mieście. Roma Ligocka zapisując codzienność, w ktĂłrej potrafi dostrzec małe cuda życia - urodę świata, uśmiech losu, radość istnienia, z dystansem i humorem pokazuje, jak w świecie bez wartości można odnaleźć nadzieję, jak przeszłość rzutuje na przyszłość, jak pozorne nieszczęście z perspektywy czasu okazuje się darem od losu.

Poruszająca opowieść o tym, jak wiele siły czerpiemy z rzeczy zwykłych i prostych uczuć, ile radości daje nam nasza codzienność - ale także o tym, jak to wszystko może szybko zostać nam odebrane.

Roma Ligocka, autorka bestsellerowych książek, wraca do historii swojej rodziny i świata, ktĂłry zaginął. Wraca jednak w niezwykły i niekonwencjonalny sposĂłb.

Rok 1938. Anna Abrahamer zajmuje się domem, ogrodem, wyczekuje narodzin swojej wnuczki Romy. Latem wyrusza w pierwszą w życiu podrĂłż na Lazurowe Wybrzeże. Jeszcze cieszy się codziennością, urokami świata, jeszcze wierzy w przyszłość swoją i swoich bliskich. Jednocześnie czuje już narastającą wokĂłł niepewność, zbliżającą się katastrofę...

Rok 2020. Roma Ligocka, wnuczka Anny, wyrusza w podrĂłż do Nicei. Zamierza wrĂłcić do opowieści o swojej rodzinie, dopisać do niej ostatnie karty. Chce pĂłjść śladami babci, napisać za nią pamiętnik, przywrĂłcić czas, ktĂłry przeminął, piękny, tajemniczy, przedwojenny...

Tam właśnie, w Nicei, zaskakuje ją pandemia i nagle jej los i losy Anny Abrahamer w zdumiewający i nieoczekiwany sposĂłb splatają się ze sobą.

Autorka zabiera nas w przeszłość, do roku 1938. To tu, w Krakowie, spokojnie i szczęśliwie żyje jej żydowska rodzina, a ona sama właśnie przychodzi na świat. Roma Ligocka całe życie nosiła w sobie wyobrażenie domu pełnego ciepła, zapachu smakowitych potraw i ciast, domu, ktĂłrego sama nie miała... Teraz pokazuje nam jego urok, pokazuje krakowskie ulice i ogrody, zapomniane zwyczaje, modę, kolory czasĂłw minionych. Ale autorka nie odwraca też wzroku od teraźniejszości, od naszego codziennego wysiłku, i konieczności radzenia sobie z nią.

Powieść niosąca przesłanie: jesteśmy, dopĂłki pamiętamy, a najważniejsze, co mamy, jest teraz.